بزرگترین ذخایر نفت آفریقا در کدام کشور است

آفریقا؛ قطب نفتی آینده دنیا
آفریقا؛ قطب نفتی آینده دنیا

با افزایش یافتن شدید بهای نفت خام در بازار جهانی از اول سال جاری، اهمیت ذخایر نفت آفریقا در نظر قدرت های بزرگ جهانی و در درجه اول برای آمریکا، بیش از پیش بیشتر شده است.
به گزارش "شانا"، خبرگزاری "شین هوا" در گزارشی جامع به علاقه ی روز افزون قدرت های بزرگ دنیا به ذخایر نفتی قاره آفریقا پرداخت و نوشت: قدرت های بزرگ دنیا در تلاشند تا آنجا که ممکن است نفت مورد نیازشان را از منطقه خلیج گینه تامین کنند تا به این ترتیب، وابستگی خود را به کشورهای خاورمیانه که امروزه از وضعیت سیاسی بی ثباتی برخوردار هستند کاهش دهند. ذخایر غنی از نفت آفریقا: طبق برآورهای گوناگونی که صورت گرفته است، آفریقا از ذخایر نفتی بسیار گسترده و عظیمی برخوردار است. لیبی با داشتن 3 هزار و 892 میلیون تن نفت، بزرگترین ذخایر این قاره را در خود جای داده است. پس از لیبی، نیجریه با 3 هزار میلیون تن ذخیره و الجزایر با یک هزار و 236 میلیون تن ذخیره ی نفت قرار دارند. آنگولا نیز با 730 میلیون تن ذخیره، در رده ی چهارم جای دارد. این کشور، که بتدریج در حال دستیابی به صلح و آرامش داخلی نیز است، ذخایر جدیدی از نفت در دریا کشف کرده است و به این ترتیب، میزان ذخایرش احتمالا بیش از پیش افزایش خواهد یافت. مصر، گابن و کنگو برازاویل نیز مقدار قابل توجهی ذخایر نفتی دارند. بنا بر این گزارش، حتی در کشورهای کوچک آفریقایی نیز نفت پیدا می شود. برای مثال، سه میدان نفتی جدیدی که بتازگی در آب های موریتانی کشف شده است احتمالا ده میلیون تن نفت را در خود جای داده اند. میزان ذخایر نفتی کشور چاد نیز در حدود 120 میلیون تن برآورد می شوند اما بسیاری از منابع صنعتی متخصص بر این باور هستند که احتمالا با انجام گرفتن تحقیقات بیشتر و دقیقتر، به ذخایری بسیار بزرگتر دست خواهند یافت. چنین وضعیتی در مورد دیگر کشورهای آفریقایی که ذخایرشان هنوز به طور کامل شناخته و کشف نشده اند نیز وجود دارد. در مجموع، آفریقا 12 درصد از نفت دنیا و هفت درصد از ذخایر جهانی نفت و گاز طبیعی را تامین می کند. این قاره ظرف چند دهه ی اخیر به چهارمین منطقه ی تولید نفت و گاز، پس از خاورمیانه، آمریکای لاتین و منطقه ی روسیه – آسیای میانه تبدیل شده است. خلیج گینه؛ هدفی بزرگ: در ساحل خلیج گینه که ذخایر قابل ملاحظه ای از نفت را در خود جای داده است، کشورهای نیجریه، کامرون، گینه استوایی، گابن، سائوتومه و پرنسیپ، کنگو برازاویل و آنگولا قرار گرفته اند. به گفته منابع خبری موثق، میزان ذخایر خلیج گینه بیش از 80 میلیارد بشکه است. در شرایط کنونی که میزان تقاضای نفت بشدت افزایش یافته است، آمریکا، روسیه و کشورهای اروپایی به منظور کم کردن وابستگی خود به کشورهای عرب، در جست و جوی منابع نفتی در دیگر مناطق دنیا هستند و طبیعی است که خلیج گینه در این میان، اهمیت بسزایی پیدا می کند. میزان سرمایه گذاری هایی که در سال 2004 در خلیج گینه صورت گرفت 5 میلیارد دلار بود که بزرگترین سرمایه گذارها در این منطقه عبارت بودند از شرکت های آمریکایی "اکسون موبیل" و "شورون – تگزاکو"، شرکت "توتال" فرانسه، شرکت "بی پی" انگلیس، شرکت های نروژی "استات اویل" و "نورسک هیدرو" و نیز شرکت هلندی - انگلیسی "رویال داچ - شل". اما شرکت های آمریکایی، بیش از دیگر شرکت ها به خلیج گینه علاقه نشان می دهند به طوری که محافل نفتی تگزاس، بر کنگره آمریکا فشار می آورند تا خلیج گینه را منطقه ی"منافع حیاتی و استراتژیک" اعلام کند. به طور قطع، ثروتی که در زیر آب های خلیج گینه قرار دارد، برای آمریکا دارای منافع بسیاری است چرا که این ذخایر در مقایسه با دیگر ذخایر نفتی دنیا، به پالایشگاه های خلیج مکزیک نزدیکتر هستند به طوری که انتقال نفت خلیج گینه به این پالایشگاه ها دو برابر سریعتر از انتقال نفت از خاورمیانه است و هر بشکه نفتش نیز 35 سنت ارزانتر از نفت خاورمیانه هزینه دارد. هم اکنون پانزده درصد از نیازهای نفتی آمریکا را نیجریه، آنگولا و گابن تامین می کنند که احتمالا این رقم ظرف ده سال آینده به 25 درصد افزایش خواهد یافت. آنچه برای آمریکا بسیار اهمیت دارد این است که امنیت منابع تامین انرژی اش کاملا حفظ شود و برای دستیابی به این هدف بسیار تلاش می کند و در این میان، نفت، در راس فهرست انرژی هایش قرار دارد. از طرف دیگر، آمریکا از این موضوع بیم دارد که مبادا کشورهای آفریقایی که طعمه ی مشکلات عدیده ی اقتصادی هستند، گرفتار گروه های تروریستی شوند و به همین منظور، می خواهد حضورش را در قاره آفریقا گسترده تر کند. از دیگر شرکت های نفتی خارجی که در آفریقا فعالیت می کنند، شرکت نفتی "توتال" فرانسه است که با تولید 813 هزار بشکه در روز نفت، بزرگترین تولید کننده ی نفت در این قاره است. این شرکت که از افزایش اخیر بهای نفت سودهای کلانی به دست آورده است، از این پول برای سرمایه گذاری در زمینه ی پژوهش و پیشرفت و نیز تقویت مواضعش در قاره آفریقا استفاده کرده است و به این سیاستش نیز کماکان ادامه می دهد. به طوری که در نظر دارد تولیدش در کنگو برازاویل را به دو برابر افزایش دهد. "توتال" همچنین در ماه ژوییه سال 2005 ذخایر جدیدی از نفت در نیجریه کشف کرد و به این ترتیب این امکان را خواهد یافت که تولید خود را افزایش دهد. نیجریه بزرگترین تولید کننده نفت در آفریقا است. "توتال" برنامه ی وسیعی برای گسترش حضورش در آنگولا نیز در دست دارد. در این میان، شرکت های انگلیسی نیز نمی خواهند از قافله عقب بمانند. برای مثال، شرکت "استرلینگ انرجی پی ال سی" قراردادی مبنی بر سرمایه گذاری به مبلغ 130 میلیون دلار به همراه امتیازی به میزان 5/15 میلیون دلار در موریتانی، با این کشور امضا کرده است. شرکت "وود ساید" استرالیا نیز در سواحل موریتانی، بزرگترین میدان نفتی این کشور را کشف کرد. سایه ی قدرت های بزرگ را در چاد، گابن، گینه استوایی، سائوتومه و پرنسیپ و در گوشه گوشه ی آفریقا می توان دید. در این میان، چین نیز به حلقه ی استفاده برندگان از نفت آفریقا، وارد شده و قراردادهایی در زمینه ی پژوهش و استخراج نفت با کشورهای آفریقایی امضا کرده است. از شواهد چنین بر می آید که همکاری بین چین و آفریقا در زمینه ی نفت، در آینده محکمتر و بیشتر خواهد شد. چشم انداز روشن و امیدبخش: آفریقا با تولید متوسط ده میلیون بشکه نفت در روز، به عبارت دیگر، 500 میلیون تن نفت در سال، دوازده درصد از تولید جهانی این ماده ی بحث انگیز را بر عهده دارد که از این مقدار، یک سوم را خود مصرف می کند و دو سوم آن را نیز صادر می کند. میزان ذخایر اثبات شده و در دسترس آفریقا بین یکصد و 105 میلیارد بشکه برآورد می شود که این مقدار، دو برابر میزانی است که در سال 1983 برآورد می شد. تفاوت آفریقا با دیگر مناطق نفتی دنیا در این است که تولید نفت آفریقا رو به کاهش نیست و مقدار آن در سال 2010 احتمالا از پانزده میلیون بشکه در روز فراتر خواهد رفت. این در حالی است که هم اکنون عملیات اکتشافی بسیاری در بسیاری از کشورهای این قاره صورت می گیرد که به اکتشاف نفت بیشتری منجر خواهد شد. فعالیت های اکتشافی که در آفریقا صورت می گیرد همچنین درآمدهای بسیار قابل ملاحظه ای را نصیب کشورهای این قاره می کند. برای مثال، گینه استوایی رکورد رشد اقتصادی را در بین دیگر کشورهای آفریقایی شکسته است. میزان رشد اقتصادی این کشور در فاصله سال 1994 تا 2003 میلادی 30 درصد بود که در مقایسه با دوران 1993- 1983، ده برابر شده است. در آنگولا نیز اکتشافات نفتی موجب شده است که رشد اقتصادی این کشور بشدت افزایش پیدا کند. دولت گابن نیز از ابتدای سال 2005 نزدیک به ده قرارداد نفتی با شرکت های مختلف خارجی از کشورهای گوناگون از جمله، آفریقای جنوبی، چین، فرانسه، انگلیس و هند امضا کرده است. گابن به درآمدهای نفتی اش بسیار امید بسته است زیرا نفت، اولین منبع مالی بودجه این کشور است و بیش از 80 درصد از درآمدهای ارزی آن را تشکیل می دهد. به هر حال، آنچه مسلم است این است که آینده ی نفتی قاره آفریقا، در مجموع، بسیار نویدبخش است تا جایی که این قاره احتمالا به یک قطب نفتی غیر قابل انکار و اجتناب ناپذیر در سراسر دنیا تبدیل خواهد شد.

ارائه شده توسط : حسین ایزدی

در وب سایت : جم نما