تحقیق روزنامه دیواری آهن زنگ نزن

زنگ زدن عبارتی است که به اکسیداسیون آهن اطلاق می‌شود.

اکسیداسیون آهن معمولا از طریق واکنش با اکسیژن صورت می‌گیرد اما نوع‌های دیگری از زنگ زدن وجود دارد که حاصل واکنش آهن و کلر است که به آن زنگ سبز می‌گویند.

“زنگ” نام متداول یکی از ترکیبات بسیار رایج یعنی اکسید آهن با فرمول Fe2O3 است.

این نام رایج است زیرا آهن به سرعت با اکسیژن ترکیب شده و تشکیل زنگ آهن را می دهد.

در حقیقت آهن را به ندرت می توان به صورت خالص در طبیعت پیدا کرد.

زنگ آهن (یا فولاد) نمونه ای از فرایند خوردگی است:

فرایند الکتروشیمیایی شامل آند (یک قطعه فلز که به راحتی الکترون از دست می دهد)،

الکترولیت (مایعی که به حرکت الکترون ها کمک می کند) و یک کاتد (یک قطعه فلز که به راحتی الکترون می پذیرد) است.

وقتی فلزی خورده می شود، الکترولیت به تولید اکسیژن در آند کمک می کند. سپس اکسیژن با فلز ترکیب شده و الکترون آزاد می شود.

وقتی الکترون ها از طریق الکترولیت به سمت کاتد جریان می یابند،

آند با جریان الکتریکی حذف می شود یا به کاتیون های فلزی تبدیل شده و زنگ تشکیل می شود.

اکسیده شدن آهنبرای این که آهن اکسید شود به سه ماده نیاز است:

آهن، آب و اکسیژن. و اما فرایند زنگ زدن:

با افتادن یک قطره آب بر روی اشیای آهن فورا دو اتفاق می افتد. نخست آن که آب به عنوان یک الکترولیت خوب با دی اکسیدکربن موجود در هوا واکنش داده و اسید کربنیک که یک اسید ضعیف است تشکیل می شود.

اسید کربنیک نسبت به آب، الکترولیت بهتری است.

پس از تشکیل اسید و حل شدن آهن در آن، ملکول های آب به اجزای سازنده آن یعنی اکسیژن و هیدروژن تبدیل می شود.

اکسیژن آزاد و آهن حل شده با هم پیوند داده و اکسید آهن را تشکیل می دهند. …

ارائه شده توسط : حسین ایزدی

در وب سایت : جم نما