لعابها طیف گسترده ای از ترکیبات آلی و معدنی را در بر میگیرند. لعاب مربوط به سرامیک معمولاً مخلوط شیشه مانندی متشکل از کوارتز، فلدسپات و اکسید سرب (PbO) است. این اجزا را پس از آسیاب شدن و نرم کردن به صورت خمیری رقیق درمیآورند. آنگاه شی سرامیکی مورد نظر را در این خمیر غوطهور کرده و آن را پس از خشک شدن در کوره تا دمای معین حرارت میدهند. پس از لعاب دادن روی چینی، روی آن مطالب مورد نظر را مینویسند یا اینکه طرحهایی را نقاشی میکنند و دوباره روی آن را لعاب داده، بار دیگر حرارت میدهند. در این صورت وسیله مورد نظر پرارزشتر و نوشته و طرح روی آن بادوامتر میشود.
لُعاب باعث تولید فاز شیشه میشود؛ در علم مهندسی مواد شیشه به مادهای گفته میشود که ساختار بلوری ندارد؛ به عبارت دیگر به علت سرد شدن سریع فرصت تشکیل بلور وجود ندارد و ذارت و اتم های تشکیل دهنده شیشه به صورت کاتوره ای یا نامنظم پراکنده شده اند. شیشههای سودالایم را میتوان از لحاظ ساختاری با تقریب خوبی به لعاب شبیه دانست.