تعداد نظرات
0 دیدگاه
تعداد لایک
5 پسندیدن
تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۲
بازدید
83 نفر
من گوشم به این حرفا بدهکار نیست
بریز برا خودت بابا
منو قضاوتم نکن با حرف چهارتا *
داش حمید یه عمر جنگیده کف جبهه
پشت سرش پُر قصه
رفیقش گیر بیسه
لبخندش تلخه حسشه این شبا فقط
گریه گریه گریه گریه
کجدار و مریز
لیله لیله لیله لیله
به هم میزنیم فقط
هره کره هره کره
چال شدیم از ازل
زنده زنده زنده زنده
گشنه بودیم و شدیم تلف
دست خالی توو میدون با سه قوه شدیم طرف
غول به * میبندن با پول میشی لقد
گوه میگیره کلت، اشک میچکه ازت
قاضی با یه قلم از بیخ میکنه شتک
خودمو تش نی یادم
گفتن نرو وایسادن ببینن من کم میارم
توو مسری رفتم بد هر چی آدم قصمو شنید
دیدم ازش پشم میبارد
عشقی صفری یا صد
مشتی مهربون ته حماقت
رپ کردن دلی فلو ته شرارت
تهش میشه فقط واست
گریه گریه گریه گریه
کجدار و مریز
لیله لیله لیله لیله
اینجا میکننت
قیمه قیمه قیمه قیمه
رو به باورامون میتراشن صد تا قبله
برفا آب و کبکا ذله
من که سوخته خسته کوفته
وقتی دیدم عشقو از یه تن فروخته
وقتی دیدم هر کی سفته واسه یه سکه لخته
قصه اینه دیگه معصومیت زر مفته
چشمِ کی سیره چشمِ کی گشنه
کی پیِ حسه کی پیِ لقمه
اینا به ذاته، اونا به عقده
یه نخ از اون سیگارات بیار
بیا بشین اینجا کارت دارم
در ضمن حواست به خودت باشه
اینورا عاطفه شوهر کرد
آماده ی جنگ، لبریز شد دیگه کاسه صبر
تعطیل شد برام واژه ی ترس
تکمیل شد شاید پازل تهش
من اللهی وسط بازی مرگ
خون سردترم حتی از قاتل قرن
زندگی قصه ی شیرنو تلخ
بستمش هر موقع جا بده قبر
هی ساختیمو کردن آوار
تن موندو یه روح مازاد
خستم از این راه ناصاف
کیرم تو این دست اندازا ، عقب وایسا پَ
بویه کباب میاد اما کردیم خر داغ
دقت سرکار
قصه خوف میشه بچسبه سیم سرباز
گشنن همه شل کردن، پشت کردن
دولتام هوشمندن
خوش رنگن، هروزم روشنتر
فرو میکنن تا برسه به پشت گردن
حق خوردن رشد کردن، توش کردن
ملتم خوش خندن
پشت پردم ، هرکی جلوش گردن
خم نمیکنه سریع جاش پشت نردس
کی میدونه تهش چیه
بخشش خوبه یا فرصت تصفیه
منجی میاد یا میمونه فرضیه
عمر کوتاهه مثل سبزی عید
یکی فهمید رفت
اون یکی رفت ولی فهمید تهش
دنیا دار مکافات هر تیکش
شادی روح اونکه تغییر کرد، تکبیر پس
قصه رو تا یادم میاد .. زدیم حرف حق
یه مشت حیف نون
دادن دستمون، خونه غرق خون
ولی شک نکن، ایرانم میام
به سر شبای خوف، میزنه هوای جرم
رو به این درای قفل، نداریم خیال صلح !
لیله لیله لیله لیله
میسوزیم از ازل
زنده زنده زنده زنده
اینجا میکننت
قیمه قیمه قیمه قیمه
روی باورامون میتراشن صد تا قبله
برفا آبو کبکا ذله
بریز برا خودت بابا
منو قضاوتم نکن با حرف چهارتا *
داش حمید یه عمر جنگیده کف جبهه
پشت سرش پُر قصه
رفیقش گیر بیسه
لبخندش تلخه حسشه این شبا فقط
گریه گریه گریه گریه
کجدار و مریز
لیله لیله لیله لیله
به هم میزنیم فقط
هره کره هره کره
چال شدیم از ازل
زنده زنده زنده زنده
گشنه بودیم و شدیم تلف
دست خالی توو میدون با سه قوه شدیم طرف
غول به * میبندن با پول میشی لقد
گوه میگیره کلت، اشک میچکه ازت
قاضی با یه قلم از بیخ میکنه شتک
خودمو تش نی یادم
گفتن نرو وایسادن ببینن من کم میارم
توو مسری رفتم بد هر چی آدم قصمو شنید
دیدم ازش پشم میبارد
عشقی صفری یا صد
مشتی مهربون ته حماقت
رپ کردن دلی فلو ته شرارت
تهش میشه فقط واست
گریه گریه گریه گریه
کجدار و مریز
لیله لیله لیله لیله
اینجا میکننت
قیمه قیمه قیمه قیمه
رو به باورامون میتراشن صد تا قبله
برفا آب و کبکا ذله
من که سوخته خسته کوفته
وقتی دیدم عشقو از یه تن فروخته
وقتی دیدم هر کی سفته واسه یه سکه لخته
قصه اینه دیگه معصومیت زر مفته
چشمِ کی سیره چشمِ کی گشنه
کی پیِ حسه کی پیِ لقمه
اینا به ذاته، اونا به عقده
یه نخ از اون سیگارات بیار
بیا بشین اینجا کارت دارم
در ضمن حواست به خودت باشه
اینورا عاطفه شوهر کرد
آماده ی جنگ، لبریز شد دیگه کاسه صبر
تعطیل شد برام واژه ی ترس
تکمیل شد شاید پازل تهش
من اللهی وسط بازی مرگ
خون سردترم حتی از قاتل قرن
زندگی قصه ی شیرنو تلخ
بستمش هر موقع جا بده قبر
هی ساختیمو کردن آوار
تن موندو یه روح مازاد
خستم از این راه ناصاف
کیرم تو این دست اندازا ، عقب وایسا پَ
بویه کباب میاد اما کردیم خر داغ
دقت سرکار
قصه خوف میشه بچسبه سیم سرباز
گشنن همه شل کردن، پشت کردن
دولتام هوشمندن
خوش رنگن، هروزم روشنتر
فرو میکنن تا برسه به پشت گردن
حق خوردن رشد کردن، توش کردن
ملتم خوش خندن
پشت پردم ، هرکی جلوش گردن
خم نمیکنه سریع جاش پشت نردس
کی میدونه تهش چیه
بخشش خوبه یا فرصت تصفیه
منجی میاد یا میمونه فرضیه
عمر کوتاهه مثل سبزی عید
یکی فهمید رفت
اون یکی رفت ولی فهمید تهش
دنیا دار مکافات هر تیکش
شادی روح اونکه تغییر کرد، تکبیر پس
قصه رو تا یادم میاد .. زدیم حرف حق
یه مشت حیف نون
دادن دستمون، خونه غرق خون
ولی شک نکن، ایرانم میام
به سر شبای خوف، میزنه هوای جرم
رو به این درای قفل، نداریم خیال صلح !
لیله لیله لیله لیله
میسوزیم از ازل
زنده زنده زنده زنده
اینجا میکننت
قیمه قیمه قیمه قیمه
روی باورامون میتراشن صد تا قبله
برفا آبو کبکا ذله
ارائه شده توسط : حسین ایزدی
در وب سایت : جم نما
ثبت دیدگاه برای این مطلب
نظرات شما عزیزان
هیچ نظری برای این پست ارسال نشده است
