انشا در مورد کمک به همسایه ها

وقتی وارد آن ساختمان شدم احساس غربت و تنهایی تمام وجودم را فرا گرفت، فکر این که من در آن جا تنها هستم و هیچ کس را نمی شناسم آزارم می داد ولی مجبور به جا به جایی بودیم و باید در ساختمان جدید ساکن می شدیم.

اگر چه روز های اول سخت گذشت ولی کم کم داشتم به آن جا عادت می کردم، یک روز تصمیم گرفتم از خانه بیرون بروم اما همین که از خانه بیرون رفتم و در را بستم یادم افتاد کلید را بر نداشته ام ولی دیگر دیر شده بود، درمانده در پله ها نشستم و مانده بودم از چه کسی کمک بگیرم…

با خجالت به طبقه ی بالا رفتم و در همسایه ای که در طبقه ی بالا ساکن بود را زدم و از آن ها خواستم که کمکم کنند،همسایه ی بالایی با خوشرویی از من پذیرایی کرد و به حرف هایم گوش داد و همین باعث شد کمی دلگرم شوم، آن روز به کمک همسایه مشکل قفل در را حل کردیم و این ماجرا باعث دوستی بین ما شد و از آن روز به بعد هر زمان که مشکل یا کاری داشتیم می توانستیم روی یک دیگر حساب کنیم.

این روز ها دیگر ساختمان محل زندگی مان به نظرم مثل روز های اول نیست و از بودن در این جا احساس خوبی دارم چون می دانم همسایه ی خوبم جویای حال من است و اگر مشکلی داشته باشم از هیچ کمکی دریغ نخواهد کرد، از همان روز های نخست آشنایی به بعد همسایه ام دیگر مثل یکی از اعضای خانواده ام شده است ، از غم او غمگین شده و از شادیش خوشحال می شوم و خدا را برای داشتن همسایه ی خوب هزاران بار شکر می کنم و همیشه تلاشم این است که هوای همه ی همسایه ها را داشته باشم.

وقتی ما با همسایگانی در یک محل زندگی می کنیم بهتر است که از احوالات و مشکلات یک دیگر تا جایی که ایجاد مزاحمتی برای هم نداشته باشیم با خبر شویم و سعی کنیم آن ها را حل کنیم، حتی اگر از نظر خود مان آن کار کوچک و پیش پا افتاده باشید شاید بار بزرگی را از دوش کسی بر داشته و دعای خیری را برای مان به همراه داشته باشد.

کمک کردن به همسایه ها یا دیگران حال دل خود مان را نیز خوب می کند و باعث می شود تا احساس بهتری نسبت به خود مان داشته باشیم.

هیچ کس از فردای خود خبر ندارد و هیچ انسانی بی نیاز نیست پس چه بهتر که دستی را بگیریم و گره ای از کار دیگران بگشاییم تا در مواقع سختی دست هایی باشند که به یاری و کمک ما بیایند.

ارائه شده توسط : حسین ایزدی

در وب سایت : جم نما