تحقیق درباره منابع آب آشامیدنی

منابع آبی قابل استفاده در زندگی روزمره

منابع آب آشامیدنی ، عبارت از منشأ آبی که مفید و شیرین یا ظرفیت مفید بودن برای انسان‌ها دارند. مصارف آب شیرین شامل فعالیت‌های کشاورزی، صنایع، خانگی و محیط زیست می‌باشد. ۹۶٫۷ درصد کل آب‌های کره زمین شور و مابقی (۲٫۳ درصد) شیرین هستند. بیشتر از دو سوم آب‌های شیرین در یخچال‌های طبیعی و قطب‌های شمال و جنوب زمین قرار دارند. منبع آب شیرین آب در گردش زمین است که به تدریج در حال کاهش می‌باشد. مقدار تقاضای آب از میزان تأمین آن در مناطق زیادی از کره زمین که نرخ رشد جمعیت بالایی دارند فراتر رفته‌است. روند کمبود منابع آب شیرین در دسترس بشر ادامه خواهد داشت. چارچوب و مقرراتی که برای تخصیص منابع آب به آب‌بران تنظیم می‌شود را حقابه می‌نامند.

تحقیق درباره منابع آب آشامیدنی

آب شیرین و آشامیدنی

انسان برای انجام فعالیت هایش به آب شیرین نیاز دارد. آب شیرین، یعنی آبی که میزان نمک های آن بسیار کم باشد. آب اقیانوس ها و دریا ها شور هستند و استفاده از آنها نیازمند تصفیه کردن آن هاست که این امر به احداث مرکز تصفیه خانه آب با مکانیزم های پیشرفته تصویه نیاز دارد. هزینه بالای این امر سبب شده که انسان به آب های شیرین موجود در خشکی ها و اتمسفر زمین قانع باشد. حجم آب شیرین در جهان بسیار کم و در حدود ۲٫۸% از حجم کل آب جهان است.

برای مصرف آب شیرین اندک موجود در جهان محدودیت هایی هم وجود دارد، زیرا مقداری از آب های شیرین جهان به شکل یخ در یخچال های قطبی و کوهستانی قرار دارد که به این صورت قابل بهره برداری نمی باشند. اما انسان به آب های شیرین موجود در رود ها، دریاچه‌ ها، و آب های زیرزمینی دسترسی دارد. البته آب های زیرزمینی که در لایه‌ های داخلی زمین موجود هستند، لازمه دسترسی به آن ها مسائلی همچون اکتشاف، حفر چاه، کانال کشی، و به کار بردن دستگاه های پمپ آب، ایجاد تاسیسات و لوله کشی را در پی دارد.

تعریف آب آشامیدنی

آب آشامیدنی آبی با کیفیت مناسب است که بتوان بدون اثر منفی کوتاه‌مدت یا بلندمدت، آن را آشامید. در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و برخی کشورهای در حال توسعه، آب آشامیدنی از راه سامانه لوله‌کشی به خانه‌ها رسانده می‌شود. کمتر از ۵٪ این آب به مصرف آشامیدن می‌رسد.

منابع آب شیرین کجاست؟

آب جاری در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و تالاب‌ها را آب سطحی می‌گویند. آب سطحی بطور طبیعی از طریق بارش (برف و باران) تأمین می‌شود و با ورود به دریاها یا تبخیر و یا نفوذ عمقی به سفره‌های آب زیرزمینی از چرخه دسترسی خارج می‌شوند.

آب‌های شیرینی که در خلل و فرج خاک و صخره‌ها (سوراخ‌های خاک و صخره‌ها) موجود است را آب زیرزمینی می‌گویند. همچنین آبی که در لایه‌های آبدار (سفره‌های آب زیرزمینی) زیر سطح ایستابی را نیز شامل می‌شود.

در مجموع آب آشامیدنی آبی با کیفیت مناسب است که بتوان بدون اثر منفی کوتاه‌مدت یا بلندمدت، آن را آشامید. در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و برخی کشورهای در حال توسعه، آب آشامیدنی از راه سامانه لوله‌کشی به خانه‌ها رسانده می‌شود. کمتر از ۵٪ این آب به مصرف آشامیدن می‌رسد.

در بسیاری از نقاط جهان، دسترسی راحت و ارزان به آب آشامیدنی وجود ندارد. در این مناطق بیشتر افراد از آب‌هایی استفاده می‌کنند که یا دارای میکروب و آلودگی هستند یا به سبب داشتن املاح و ذرات بیش از اندازه، در طولانی مدت برای بدن خطرآفرین هستند. در شهرهای چین برای جلوگری از هدر رفتن آب آشامیدنی، بر خلاف دیگر شهرهای جهان، آب آشامیدنی از راه یک لوله جداگانه به خانه‌ها رسانده می‌شود.

ارائه شده توسط : حسین ایزدی

در وب سایت : جم نما