مجموعه شعری سروده قیصر امین پور

قیصر امین‌پور

قیصر امین‌پور (زادهٔ ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ – درگذشته ۸ آبان ۱۳۸۶) نویسنده، مدرس دانشگاه و شاعر معاصر ایرانی بود. او یکی از تأثیرگذارترین شاعران مرد در دوره انقلاب اسلامی و منتخب هفتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۷ (بعداز وفات) است.[۱][۲] او برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش آئینی بود.[۳]
زندگی‌نامه[ویرایش]

قیصر امین‌پور در ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ در گتوند منطقه بختیاری استان خوزستان به دنیا آمد.[۴] دوره راهنمایی و متوسطه خود را در مدرسه راهنمایی دکتر معین و آیت الله طالقانی دزفول گذراند و در سال ۱۳۵۷ در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد، ولی پس از مدتی از تحصیل در این رشته انصراف داد.[نیازمند منبع]

قیصر امین‌پور، در سال ۱۳۶۳ بار دیگر، اما در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایان‌نامه دکترای خود با راهنمایی محمدرضا شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد. این پایان‌نامه در سال ۱۳۸۳ و از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.[نیازمند منبع]

او در سال ۱۳۵۸، به همراه سید حسن حسینی از جمله شاعرانی بود که در شکل‌گیری و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تا سال ۱۳۶۶ تأثیرگذار بود. وی طی این دوران مسئولیت صفحه شعرِ هفته‌نامه سروش را بر عهده داشت و اولین مجموعه شعر خود را در سال ۱۳۶۳ منتشر کرد. اولین مجموعه او «در کوچه آفتاب» دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزلها و حدود بیست شعر نیمایی را در بر می‌گرفت که البته بعضی به اشتباه این اشعار را سپید می‌پندارند. این کتاب از سوی انتشارات حوزه هنری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی به چاپ رسید. امین پور هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.[نیازمند منبع]

قیصر امین‌پور، تدریس در دانشگاه را در سال ۱۳۶۷ و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۶۹ در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. وی همچنین در سال ۱۳۶۸ موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین شد. امین‌پور در سال ۱۳۸۲ به‌عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد. وی در سال ۱۳۸۶ بر اثر بیماری کلیه و قلب در بیمارستان دی تهران دار فانی را وداع گفت.

قیصر امین پور علاوه بر اشعاری که به زبان فارسی می‌سرود، به زبان لری بختیاری هم اشعاری سروده، که از محبوبیت خاصی در منطقه بختیاری (شامل استان‌های خوزستان، چهارمحال بختیاری، شرق لرستان و غرب اصفهان) برخوردار است.[۴]

همسرِ امین‌پور، زیبا اشراقی، در سال ۱۳۹۶ با انتشار کتاب این ترانه بوی نان نمی‌دهد؛ سبک‌شناسی ترانه‌های قیصر امین‌پور به قلمِ مهدی فیروزیان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران به جمع ناشران کشور پیوست.

از آثار او می‌توان به: «در کوچه آفتاب» و «تنفس صبح» اشاره کرد.
سبک[ویرایش]

شعرهای امین‌پور از حیث بلاغی ارزشمند بوده و بر ظرفیت‌ها و توانمندی زبان فارسی افزوده‌است. استفاده از آرایهٔ ایهام یکی از برجسته‌ترین شگردهای او در شعر است. او توانسته ویژگی‌های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و شعر نیمایی را با شعرهایش تلفیق کند. یکی از عواملی که در نهایت، باعث برجستگی سبکی اوست، نوآوری در بلاغت و درک انتظار مخاطبان امروز از شعر است.[۲]
در نظر دیگران[ویرایش]

سید عباس سجادی مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران می‌گوید امین‌پور «از نظر من انسان غریبی بود» و «پشت چهره همیشه خندان وی، غمی نهفته بود. زیرا این شاعر بزرگ هیچ‌گاه از درد جامعه دور نبود.»

در بخشی از مقاله، نظری استاد دانشگاه در خصوص آمده که «قیصر از معدود شاعرانی است که اخلاق و انصاف را در اشعارش رعایت کرده‌است. وی شاعری بوده که انقلاب را تجربه کرده ولی از شتاب‌زدگی در اشعارش اجتناب می‌کند، دراشعار قیصر می‌توان ظرایف و تعامل را دریافت کرد. قیصر شاعری است که ساکن آرمان‌شهر و سازنده آرمان‌شهر بود. قیصر جامعه‌ای آرمانی که عدالت در آن گسترده باشد طلب می‌کرد، آرمان‌شهری که پیوند میان فرد و مذهب را می‌پندارد.»[۵]

رهبر جمهوری اسلامی ایران، سید علی خامنه‌ای در پیام تسلیت درگذشت او نوشت: «با اندوه و دریغ، خبر تلخ درگذشت شاعر فرزانهٔ انقلاب دکتر قیصر امین‌پور را دریافت کردم. از دست دادن او برای اینجانب و برای همهٔ اصحاب شعر و ادب، خسارت بار است. او شاعری خلاق و برجسته بود و همچنان به سمت قله‌های این هنر بزرگ پیش می‌رفت… او و دوستانش نخستین رویش‌های زیبا و مبارک انقلاب در عرصهٔ شعر بودند و بخش مهمی از طراوت و جلوهٔ این بوستان، مرهون ظهور و رشد آن عزیز و دیگر دوستان همراه اوست.»[۶]
آثار[ویرایش]

از وی در زمینه‌هایی چون شعر کودک و نثر ادبی، آثاری منتشر شده‌است که به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

«دستور زبان عشق» آخرین دفتر شعر قیصر امین پور بود که تابستان ۱۳۸۶ در تهران منتشر شد و بر اساس گزارش‌ها، در کمتر از یک ماه به چاپ دوم رفت.

مجموعه ای از آثار قیصر امین پور نیز توسط علیرضا افتخاری در آلبوم نیلوفرانه خوانده شده‌است که این مجموعه پرفروشترین آلبوم موسیقی سنتی تاریخ ایران می‌باشد.
مرگ[ویرایش]

وی پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ همواره از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد و حتی دست کم دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشته بود و در نهایت حدود ساعت ۳ بامداد سه‌شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶ در بیمارستان دی درگذشت. پیکر این شاعر در زادگاهش گتوند و در کنار مقبرهٔ شهدای گمنام این شهرستان به خاک سپرده شد.

پس از مرگ وی میدان شهرداری منطقه ۲ واقع در محله سعادت آباد به نام قیصر امین‌پور نامگذاری شد. بعد از حذف میدان در سال ۱۳۹۷ (تبدیل به ۴راه)، بلوار جنوبی منتهی به میدان که پیشتر «شهرداری» نام داشت به بلوار «قیصر امین‌پور» تغییر نام یافت.[۷]
نمونه شعر[ویرایش]

کودکان کربلا: راستی آیا، کودکان کربلا تکلیفشان تنها، دائماً تکرار مشق «آب! آب!»، مشقِ «بابا آب!» بود؟!

حسرت همیشگی:

طرحی برای صلح (۳):

حتی اگر نباشی:

کودکی‌ها:

دستور زبان:
قاف[ویرایش]

پاییز:
منابع[ویرایش]

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.
نام آثار و تحلیل آثار قیصر امین پور

نام آثار و تحلیل آثار قیصر امین پور

به گزارش ستاره پارسی؛ قیصر امین‌پور زادهٔ ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ شد.قیصر امین‌پور در ۸ آبان ۱۳۸۶ درگذشت.قیصر امین‌پور نویسنده، مدرس دانشگاه و شاعر معاصر ایرانی بود.قیصر امین‌پور یکی از تأثیرگذارترین شاعران مرد در دوره انقلاب اسلامی و منتخب هفتمین همایش چهره های ماندگار در سال ۱۳۸۷ (بعداز وفات) است.قیصر امین‌پور برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش بخش آئینی بود.

ویژگی سخن

قیصر امین پور پیش از آنکه به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی اش بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبان هاست. از نیمه ی دوم دهه شصت بود که قیصر امین پور به ثبات زبان و اندیشه در شعرش دست یافت. هر چند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند. دو دفتر "به قول پرستو" و "مثل چشمه- مثل رود" آوازه خوبی دارند.

در طلیعه دفتر "به قول پرستو" شاعر با طرح چند پرسش ارتباط خود را با مخاطب آغاز می کند:

چرا مردم قفس را آفریدند؟ ----- چرا پروانه را از شاخه چیدند؟

چرا پروازها را پر شکستند؟----- چرا آوازها را سر بریدند؟

ویژگی های شعری

الف: مضمون بکر

هوشیاری و دقت نظر امین پور از او شاعری مضمون یاب و نکته پرداز ساخته است. مضمون یابی و نکته پردازی او از نوعی نیست که وی را از واقعیت ها دور ساخته و نازک اندیشی های معما گونه را به ذهن و زبانش راه دهد. (مثل شاعران سبک هندی) . ویژگی زبان او در عین سادگی و روانی، از زیبایی چشمگیری برخوردار است.

ب: اندیشه های نو

یک تفکر سنتی در این مورد بر این باور است که هر چه بوده، گذشتگان و دیگران سروده و نوشته اند. پس آنچه سروده و نوشته می شود، تازگی و طراوت ندارد و دست کم تفسیری از آثار آنان است. اما پاسخی دیگر هست که می گوید: همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز و به خلق و کشف مدام هنری باور دارند. قیصر یکی از شاعرانی است که در این زمینه تلاش خوبی را سرگرفت.

ج: زبان امروزی

امین پور در شعرهایش می کوشد از زبان امروزی در نهایت سلاست و روانی استفاده کند و رعایت کامل قوانین بکار گرفتن فرهنگ کنایات و اصلاحات به جمعیت زبان او کمک می کند. او در شعر "بال های کودکی" بیش از هر شعری فرهنگ زبانی توده مردم را وارد کرده است.

د: گوناگونی موضوعات

موضوعات برگزیده او، عام و متعلق به نوجوانان و مردم است و تازگی و طراوت خوبی دارند و این فعالیت و حجم ذهنیت او را نشان می دهد.

هـ: وزن

یکی از راههای ارتباط با کودکان و نوجوانان در شعر استفاده از وزن ریتمیک و واژه های موزون و خوش آهنگ است و امین پور از این اوزان و نیز دیگر اوزان برای عام در شعرهایش به تنوع استفاده کرده است.

هوشیاری و دقت نظر امین پور از او شاعری مضمون یاب و نکته پرداز ساخته است

امین پور از شاعران مطرح عصر انقلاب اسلامی است که در قالب های مختلف شعر، آثار باارزش و قابل توجهی پدید آورده است. وی در انواع قالب های شعری بخصوص غزل و رباعی و شعر نو نیمائی سروده های فراوان دارد. او در قالب غزل، غزلهای زیبائی را با ترکیبات کم سابقه یا بی سابقه پدید آورده که با تصاویر بدیع همراه است

امین پور در غزل به اوزان کلاسیک و جا افتاده گرایش دارد اما ترکیبات بدیع و تصاویر نو، غزلهای وی را دلنشین و زیبا ساخته اند. قیصر از شاعرانی است که در شعر نیمایی از پیروان شیوه نیماست. اشعار نو او که عالبا مضامین اجتماعی دارد از نگاه تیزبین و ژرف هنرماندانه حکایت می کند. در اشعار نو او تصاویر اکثر ذهنی و احساسی است تا تصاویر عینی. کشفهای کلامی و ایجاد ترکیبات بدیع و نو از ویژگی های شاخص اشعار اوست.

امین پور در زمینه رباعی نیز از نو آوران به شمار می آید. رباعیات او دارای ترکیبات و مضامین نو می باشد. که حال و هوای خاص و مشخصی دارد. قصیر امین پور، در حوزه ی شعر کودک و نوجوان نامی آشناست ولی مانند بعضی از شاعران، در حوزه ی شعر کودک مکث چندانی از خود نشان نداد و بیشتر توجه خود را به نوجوانان معطوف داشت. نمونه آثار او در بخش شعر نوجوان: مثل چشمه، مثل رود(1368)- به قول پرستو(1375)- تنفس صبح(1363)- در کوچه انقلاب (1363)

قیصر از معدود شاعرانی است که بعد از انقلاب ضمن گرایش به شعر کلاسیک در قالب غزل و رباعی همگام با حوادث انقلاب ساخت نیمائی شعر ار پی گرفته و اشعاری با درون مای ای نو و زبانی ساده و بی پیرایه و صمیمی و دلنشین سروده است.

آثار

تنفس صبح

در کوچه آفتاب

مثل چشمه، مثل رود

ظهر روز دهم

آینه‌ های ناگهان

گل‌ها همه آفتابگردانند

گزینه اشعار « مروارید »

بی بال پریدن

طوفان در پرانتز

به قول پرستو « مجموعه شعر نوجوان »

سنت و نو آوری در شعر معاصر

غنچه با دل گرفته گفت:

زندگی

لب زخنده بستن است

گوشه ای درون خود نشستن است

گل به خنده گفت

زندگی شکفتن است

با زبان سبز راز گفتن است

گفتگوی غنچه وگل از درون با غچه باز هم به گوش می رسد

تو چه فکر می کنی

کدام یک درست گفته اند

من فکر می کنم گل به راز زندگی اشاره کرده است

هر چه باشد اوگل است

گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است!

سرویس فرهنگیمستقل‌آنلاین: قیصر امین‌پور زاده 2 اردیبهشت ۱۳۳۸ در گتوند استان خوزستان است. او که اصالتاً بختیاری به‌حساب می‌آید دوره دبستان و متوسطه خود را در شهر دزفول گذراند و در سال ۱۳۵۷ با پذیرفته شدن در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران به تهران آمد؛ اما علاقه و دل‌بستگی او به شعر و ادبیات باعث شد تا او تحصیل در این رشته را رها کند و در سال ۱۳۶۳ در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران به ادامه تحصیل بپردازد. او کارشناسی ارشد و دکترا را نیز در دانشگاه تهران گذراند و در سال ۱۳۷۶ از پایان‌نامه دکترای خود زیر نظر دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی با نام «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد و فارغ‌التحصیل شد. این پایان‌نامه چند سال بعد از سوی انتشارات علمی و فرهنگی به دست چاپ سپرده شد.
نقش قیصر امین‌پور در شعر پس از انقلاب

قیصر امین‌پور از جمله شاعرانی بود که به همراه سید حسن حسینی در سال ۱۳۵۸ در تأسیس و گسترش فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی مشارکت داشت و این فعالیت او تا سال ۱۳۶۶ ادامه یافت. وی در طول همکاری با حوزه هنری مسئول صفحه شعرِ هفته‌نامه سروش نیز بود.
در کوچه آفتاب اولین مجموعه شعر قیصر امین‌پور

اولین مجموعه شعر قیصر امین‌پور با نام «در کوچه آفتاب» در سال ۱۳۶۳ منتشر شد. این مجموعه شعر که شامل رباعی و دوبیتی بود در 110 صفحه و با تیراژ 11000 نسخه منتشر شد و مورد استقبال شعردوستان قرار گرفت.

مجموعه شعر تنفس صبح سروده قیصر امین پور

قیصر امین‌پور کمی بعد «تنفس صبح» را منتشر کرد. این کتاب که از سوی انتشارات حوزه هنری وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی به چاپ رسید شامل 79 شعر برگزیده است و نگاه امین‌پور در این مجموعه ریشه در سنّت، نفس کشیدن در حال و نگاه به آینده دارد. رباعی‌های معروف قیصر برای اولین بار در این دفتر منتشر شده است:

بیا ای دل از اینجا پر بگیریم

ره کاشانه دیگر بگیریم

بیا گم‌کرده دیرین خود را

سراغ از لاله پرپر بگیریم

***

مبادا خویشتن را واگذاریم

امام خویش را تنها گذاریم

ز خون هر شهیدی لاله روید

مبادا روی لاله پا گذاریم

***

برخیز به خون دل وضویی بکنیم

در آب ترانه شستشویی بکنیم

عمر اندک و فرصت خموشی بسیار

تلخ است سکوت، گفتگویی بکنیم

***

آثار بعدی قیصر دو مجموعه شعر نوجوان در طی سه سال بود که «منظومه ظهر روز» در سال ۱۳۶۵ و

«مثل چشمه، مثل رود» در سال 1368 نام دارند.

آخرین مجموعه شعر قیصر امین‌پور «دستور زبان عشق» نام داشت که تابستان ۱۳۸۶ در تهران منتشر شد و با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و در کمتر از یک ماه به چاپ دوم رسید.

قیصر امین‌پور علاوه بر اشعاری که به زبان فارسی دارد، اشعاری به زبان لری بختیاری نیز سروده که در میان مردم منطقه بختیاری (شامل بخش‌هایی از خوزستان، چهارمحال بختیاری، شرق لرستان و غرب اصفهان) از محبوبیت فراوانی برخوردار است.

قیصر امین پور 2
قیصر امین‌پور و تدریس در دانشگاه

قیصر امین‌پور در سال ۱۳۶۷ در دانشگاه الزهرا مشغول به تدریس شد و پس از دو سال به دانشگاه تهران منتقل و تدریس را در آنجا ادامه داد. تدریس شد.

او در سال ۱۳۶۸ جایزه نیما یوشیج با نام به مرغ آمین بلورین را به دست آورد و در سال ۱۳۸۲ به‌عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی انتخاب شد.
سبک ادبی قیصر امین‌پور

شعرهای امین‌پور از حیث ادبی دارای ارزش ویژه‌ای بوده و بر ظرفیت‌ها و توانمندی‌های زبان فارسی افزوده است. او توانسته ویژگی‌های سبکی و بلاغی شعر کلاسیک و شعر نیمایی و سپید را در اشعارش به‌نوعی درهم بیامیزد و سبکی برجسته ایجاد کند تلفیق کند. بلاغت شعر او نوآورانه و پاسخی درخور به انتظار مخاطبان امروز از شعر به شمار می‌آید.

قیصر امین پور 5
مضمون بکر در اشعار قیصر

قیصر امین‌پور شاعری باهوش و نکته‌سنج است. مضمون یابی و نکته‌سنجی او از نوعی نیست با واقعیت‌ها بیگانه باشد یا چون شاعران سبک هندی نوعی نازک‌اندیشی معماگونه را به زبان و مضمون شعرش وارد کند. ویژگی زبان شعری او با وجود سادگی و روانی، زیبا و لطیف است.
اندیشه‌های نو در اشعار قیصر

بر اساس باور سنتی درباره شعر گذشتگان و دیگران هر چه می‌شده را سروده و نوشته‌اند و اشعار شاعران امروز فاقد تازگی و طراوت است یا حداقل الهام گرفته از آثار پیشینیان است؛ اما شعر قیصر امین‌پور خط بطلانی بود بر این. اشعار قیصر امین‌پور سرشار از مضامین جذاب، امروزی و تازه است.

قیصر امین پور 3
زبان روز در اشعار قیصر

قیصر امین‌پور در شعرهایش کوشیده از زبان روز و معاصر در نهایت شیوایی و روانی استفاده کند. به‌عنوان نمونه او در شعر «بال‌های کودکی» بیش از هر شعر دیگری فرهنگ زبانی مردم کوچه و بازار را مورداستفاده قرار داده است.
تنوع مضامین در اشعار قیصر امین‌پور

موضوعاتی که قیصر امین‌پور به آن‌ها پرداخته از تنوع فراوانی برخوردار است. چه در اشعار مربوط به رده سنی نوجوان و چه در اشعاری که برای عامه مردم سروده است.
وزن و قالب‌های شعری قیصر امین‌پور

یکی از راه‌های ارتباط با کودکان و نوجوانان در شعر استفاده از وزن ریتمیک و واژه‌های موزون و خوش‌آهنگ است و امین‌پور از این اوزان و نیز دیگر اوزان برای عام در شعرهایش به تنوع استفاده کرده است.

امین‌پور از شاعران مطرح عصر پس از انقلاب است که در قالب‌های مختلف شعری، آثار باارزش و مهمی از لحاظ ادبی سروده است. او در انواع قالب‌های شعری به‌ویژه غزل و رباعی و شعر نو نیمائی سروده‌هایی فراوان و زیبا دارد. او در قالب غزل، غزل‌های زیبایی را با ترکیبات کم‌سابقه یا بی‌سابقه سروده که با تصویرسازی‌های جذاب و تازه همراه است

امین‌پور در غزل به اوزان کلاسیک و جاافتاده دل‌بستگی دارد اما ترکیبات بدیع و تصاویر نو باعث شده غزلیات او دل‌نشین و خواندنی باشد. او از شاعرانی است که در شعر نیمایی از پیروان نیماست. اشعار نو او که غالباً مضامین اجتماعی دارد از نگاهی هنرمندانه و تیزبین حکایت می‌کند. در اشعار نو او تصاویر اکثر ذهنی و احساسی است تا تصاویر عینی. کشف‌های کلامی و ایجاد ترکیبات بدیع و نو از ویژگی‌های شاخص اشعار اوست.

امین‌پور در زمینه رباعی نیز از نوآوران به‌حساب می‌آید. رباعیات او دارای ترکیبات و مضامین بدیع و جذاب است؛ که حال و هوای خاص و منحصربه‌فردی دارد.

6قیصر امین پور
مرگ قیصر امین‌پور

قیصر امین‌پور سال ۱۳۷۸ طی یک سانحه رانندگی مجروح شد و ازآن‌پس از بیماری‌های مختلف رنج می‌برد و حتی حداقل دو عمل جراحی قلب و پیوند کلیه را پشت سر گذاشته بود که بالاخره در ساعت ۳ بامداد سه‌شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶ در بیمارستان دی از دنیا رفت. پیکر او در زادگاهش گتوند و در جوار مقبره شهدای گمنام این شهرستان به خاک سپرده شد.
زندگی شخصی و خانوادگی قیصر امین‌پور

همسرِ امین‌پور، زیبا اشراقی نام دارد که در سال ۱۳۹۶ کتاب «این ترانه بوی نان نمی‌دهد؛ سبک‌شناسی ترانه‌های قیصر امین‌پور» را به قلمِ مهدی فیروزیان عضو هیئت‌علمی دانشگاه تهران را منتشر کرد و به جرگه ناشران کشور پیوست.
آثار قیصر امین‌پور
خوانش چند شهر از قیصر امین‌پور

اگر دل دلیل است

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم

ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

چو گلدان خالی، لب پنجره

پُر از خاطرات ترک‌خورده‌ایم

اگر داغ دل بود، ما دیده‌ایم

اگر خون دل بود، ما خورده‌ایم

اگر دل دلیل است، آورده‌‌ایم

اگر داغ شرط است، ما برده‌‌ایم

اگر دشنه‌‌ی دشمنان، گردنیم!

اگر خنجر دوستان، گرده‌‌ایم!

گواهی بخواهید، اینک گواه:

همین زخم‌‌هایی که نشمرده‌ایم!

دلی سربلند و سری سربه‌زیر

از این‌ دست عمری به سر برده‌‌ایم

***

می‌خواهمت چنانکه شب ِ خسته خواب را

می‌جویمت چنانکه لب ِ تشنه آب را

محو توام چنانکه ستاره به چشم ِ صبح

یا شبنم ِ سپیده‌دمان آفتاب را

بی‌تابم آن چنانکه درختان برای باد

یا کودکان خفته به گهواره تاب را

بایسته‌ای چنانکه تپیدن برای دل

یا آن چنانکه بال ِ پریدن عقاب را

حتی اگر نباشی می‌آفرینمت

چونانکه التهاب بیابان سراب را

ای خواهشی که خواستنی‌تر ز پاسخی

با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را

***

حسرت همیشگی

حرف‌های ما هنوز ناتمام

تا نگاه می‌کنی وقت رفتن است

و بازهم همان حکایت همیشگی

پیش از آن‌که باخبر شوی

لحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌شود

آی

ای دریغ و حسرت همیشگی

ناگهان چه قدر زود دیر می‌شود

***

دردواره‌ها

دردهای من

جامه نیستند

تا ز تن درآورم

چامه و چکامه نیستند

تا به رشته‌ی سخن درآورم

نعره نیستند

تا ز نای جان برآورم

دردهای من نگفتنی

دردهای من نهفتنی است

دردهای من

گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست

درد مردم زمانه است

مردمی که چین پوستینشان

مردمی که رنگ روی آستینشان

مردمی که نام‌هایشان

جلد کهنه‌ی شناسنامه‌هایشان

درد می‌کند

من ولی تمام استخوان بودنم

لحظه‌های ساده‌ی سرودنم

درد می‌کند

انحنای روح من

شانه‌های خسته‌ی غرور من

تکیه‌گاه بی‌پناهی دلم شکسته است

کتف گریه‌های بی‌بهانه‌ام

بازوان حس شاعرانه‌ام

زخم‌خورده است

دردهای پوستی کجا؟

درد دوستی کجا؟

این سماجت عجیب

پافشاری شگفت دردهاست

دردهای آشنا

دردهای بومی غریب

دردهای خانگی

دردهای کهنه‌ی لجوج

اولین قلم

حرف حرف درد را

در دلم نوشته است

دست سرنوشت

خون درد را

با گلم سرشته است

پس چگونه سرنوشت ناگزیر خویش را رها کنم؟

درد

رنگ و بوی غنچه‌ی دل است

پس چگونه من

رنگ و بوی غنچه را ز برگ‌های تو به توی آن جدا کنم؟

دفتر مرا

دست درد می‌زند ورق

شعر تازه‌ی مرا

درد گفته است

درد هم شنفته است

پس در این میانه من

از چه حرف می‌زنم؟

درد، حرف نیست

درد، نام دیگر من است

من چگونه خویش را صدا کنم؟

ارائه شده توسط : حسین ایزدی

در وب سایت : جم نما