معنای درس۱۳ آشنای غریبان فارسی نهم

درس ۱۳:آشنای غریبان،میلاد گل

آوا:آهنگ، صدا
بازگو کردن: تکرار کردن سخنی
برخیز :بلند شو
بشارت:مژده ، خبر خوش
پهنه‌ ؛عرصه میدان
خاموش بودن: کنایه از ساکت و آرام نشستن
خرقه:لباس، جامه عارفان و درویشان
خروشان:پر جوش و خروش
درنگ:توقف، تأخير
رخصت:اجازه، جواز
زین سبب :به این دلیل
سلطان:پادشاه، فرمانروا
طراوت:تازگی و شادابی
عواطف:جمع عاطفه ، مهر و شفقت
عيش:خوشی، خرمی، زندگی
غریب:ناآشنا بیگانه و دور از وطن
لحن:آواز، آهنگ
منجی:نجات بخش
می کشان :باده نوشان، می خواران ؛در سروده امام خمینی (قُدِّسَ سِرُّهُ) منظور از آن، عارفان و عاشقان
حضرت ولی عصر (عج) است.
میلاد:ولادت، تولد
نشاط:شادی، خوشحالی
هشدار:آگاه باش

قالب: غزل
۱) چشمه های خروشان تورا می شناسند /
موج های پریشان تو را می شناسند
چشمه های پرجوش و خروش و موجهای آشفته تو را می شناسند.
آرایه ادبی: واج آرایی: تکرار «ش - جان بخشی چشمه و موج میشناسند - مراعات نظیر: چشمه، خروشان و موج
نکته ادبی: ۱- مخاطب این شعر «امام رضا (ع)» است. ۲ - واژۀ «میشناسند در این شعر ردیف است.

(۲) پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی/
ریگ های بیابان تو بیابان تو را می شناسند
تو برای هر تشنگی و سؤالی نیاز و خواسته ای مثل آب و جوابی و حتی ریگهای بیابان نیازمندان (دور افتاده) هم تو را می شناسند.
آرایه ادبی: تضاد: پرسش و جواب - جان بخشی ریگهای بیابان میشناسند. - تشبیه (مشبه :تو امام رضا (ع)) مشبه به: آب و جواب) - مراعات نظیر:تشنگی ، آب، رنگ و بیابان

(۳) نام تو رخصت رویش است و طراوت/
زمین سب برگ و باران، تو را می شناسند
[ ذکر] نام تو اجازه روییدن نشاط و تازگی است؛ به همین دلیل برگ و باران تو را میشناسند. (نام امام رضا (ع) هستی بخش است.)
آرایه ادبی: مراعات نظیر "برگ باران رویش و طراوت – جان بخشی: برگ و باران میشناسند.

۴)هم تو گل های این باغ را می شناسی/
هم تمام شهیدان تو را می شناسند
هم تو انسانهای خوب این سرزمین را میشناسی هم تمام شهدا تو را می شناسند.
آرایه ادبی :مراعات نظیر: گل و باغ
نکته ادبی :منظور از «باغ» ایران و منظور از گلهای این «باغ انسانهای پاک و نیک ایران است .
۵)اینک ای خوب! فصل غریبی سر آمد/
چون تمام غریبان تو را می شناسند
ای [ امام ] خوب! اکنون زمان غربت و بیگانگی تمام شده است زیرا همه غریبه های دور از وطن تو را می شناسند.
( اشاره به اینکه امام رضا (ع) هر ساله میلیونها زائر دارد و دیگر غریب نیست.)
(۶) کاش من هم عبور تو را دیده بودم/
کوچه های خراسان تو را می شناسند
«قیصر امین پور»
ای کاش! من هم در زمان شما حضور داشتم و میتوانستم شما را ببینم. کوچه های خراسان با تو آشنا هستند.
آرایه ادبی :جان بخشی :کوچه های خراسان می شناسند.

قالب : غزل
(۱) میلاد گل وبهار جان آمد/
برخیز که عید می کشان آمد
زمان تولد حضرت مهدی (عج) و شادی و سرزندگی فرا رسید؛ بلند شو؛ زیرا عید عارفان و عاشقان از راه رسید.
آرایه ادبی :مراعات نظیر: گل، بهار و عید
نکته ادبی واژه «آمد» در این شعر ردیف است.

(۲) خاموش مباش زیر این خرقه
بر جان جهان، دوباره جان آمد
در لباس درویشان افسرده و ساکت نباش؛ زیرا [ با ولادت حضرت مهدی (عج)]، دنیا جان تازه ای گرفته است.
آرایه ادبی: تکرار: جان – واج آرایی: تکرار «ج»
۳)گلزار ز عیش لاله باران شد/
سلطان زمین وآسمان آمد.
گلستان از شادی و طرب پر از گلهای لاله شده؛ زیرا پادشاه زمین و آسمان امام زمان (عج) از راه رسیده است.
آرایه ادبی: مراعات نظیر :۱- گلزار و لاله ، ۲- زمین و آسمان

۴) آماده امر ونهی وفرمان باش/
هشدار که منجی جهان آمد
آماده باش که فرمان او را اجرا کنی و به هوش باش که نجات بخش تمام هستی از راه رسید.
آرایه ادبی: تضاد: امر و نهی
«امام خمینی (قُدِسَ سِرُّهُ)»

معنای درس۱۳ آشنای غریبان،میلاد گل

درس 13 فارسی نهم

ارائه شده توسط : کاربر پایه ی نهم

در وب سایت : جم نما