تعداد نظرات
0 دیدگاه
تعداد لایک
5 پسندیدن
تاریخ انتشار
دوشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۱
بازدید
201 نفر
سلطان مسعود میرزا (۱۵ دی ۱۲۲۸ خورشیدی – ۱۲ تیر ۱۲۹۷ خورشیدی) ملقب به ظلالسلطان شاهزادهٔ قاجار و بزرگترین پسر به سن بلوغ رسیدهٔ ناصرالدینشاه بود. وی حدود سی و چهارسال حاکم اصفهان بود.
ظلالسلطان، علاوه بر ترکی آذربایجانی ، فارسی و عربی، به زبان فرانسه نیز مسلط بود. او کتابخانهٔ بزرگی داشت و در آن کتابهای نفیس خطی جمع میکرد.[۱] تاریخ مسعودی به قلم اوست. او خود را مالک برحق سلطنت میدانست ولی پس از مرگ ناصرالدینشاه با این که مسنتر از مظفرالدینشاه بود به این دلیل که از مادری غیر قاجار زاده شده بود، از تاج و تخت محروم شد.
کشتار ببر مازندران او بعد از ورودش به میانکاله اقدام به شکار بیش از ۱۰۰ قلاده ببر کرد! که برخی منابع از شکار بیش از ۳۵ قلاده را ذکر کردند،همین شکار ضربه نهایی و اصلی بر انقراض ببر را وارد کرد.
او برای نشان دادن قدرت خود کارهای منفی زیادی انجام داد که تخریب کاخهای صفوی همچون کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه و عمارت نمکدان از جملهٔ آنهاست.[۲] ظلالسلطان در سرکوب بختیاریها و نهایتاً قتل حسینقلیخان ایلخانی عامل اصلی بود، چرا که تصور چنین بود که ظلالسلطان با همکاری بختیاریها قصد تصاحب سلطنت را دارد، لذا برای رفع این اتهام، دستور قتل حسینقلیخان را داد.[۳]
زندگینامه
سلطان مسعود میرزا در ۲۰ صفر ۱۲۶۶ (۱۵ دی ۱۲۲۸ خورشیدی) در تبریز زاده شد. پدر او ناصرالدینشاه و مادرش عفتالسلطنه از زنان صیغهٔ شاه و دختر رضاقلی بیگ غلام پیشخدمت بهمن میرزا برادر اعیانی محمدشاه، بود.[۴] چون از مادری غیر قاجار زاده شد به ولیعهدی نرسید. در جوانی حکمران مازندران بود و از سال ۱۲۶۲ حاکم اصفهان شد. در طول سالهای بعد، حکومت ایالتهای فارس، کردستان، لرستان و یزد نیز به او داده شد.
او همواره مایل به داشتن نیروی نظامی شخصی بود.[۵] بنابراین در اصفهان فوجهای نظامی با لباس و اسلحهٔ ارتش اتریش تشکیل داد و برای تعلیم دادن آنها از آلمان معلمهای نظامی استخدام کرد.[۶] ناصرالدینشاه که از خودسریهای ظلالسلطان در اصفهان بیم داشت، او را شبانه از تمام حکومتهای خود عزل کرد و تنها شهر اصفهان را برایش باقی گذاشت.[۵]
حکومت اصفهان و تخریب بناهای تاریخی
مقالهٔ اصلی: بناهای تاریخی تخریب شده توسط ظلالسلطان
فرمانروایی سی و چهار ساله ظلالسلطان بر اصفهان، با ویرانی بیش از ۵۰ اثر و بنای تاریخی و باغ ایرانی در پایتخت دولت صفوی همراه بود. شهر اصفهان که در روزگار اوج شکوه خود دارای ۱۳۷ کاخ، ۱۶۲ مسجد، ۴۸ مدرسه، ۲۷۳ حمام و ۱۲ گورستان بود،[۷] در دوره ظلالسلطان بیشتر شکوه و زیبایی خود را از کف داد. یکی از جهانگردان اروپایی در آن زمان نوشتهاست:[۷]
«متأسفانه ظلالسلطان از خیابان خوشمنظره و فرحآور چهارباغ مانند سایر آثار باستانی چیزی باقی نگذاشته، جدولهای سنگی را پرکرده و حواشی آنها را فروخته و نقاشیهای تاقها و دیوارها را هم محو کردهاست. جای قصرها و عمارتهای خالی صفوی را هم با ایجاد مزارع گرمک و خیار اشغال کردهاست.»
وی در مدت حکومت در اصفهان برخی از عمارتهای باقیمانده از دورهٔ صفوی را کاملاً نابود کرد، عمارتهایی مانند عمارت آیینهخانه (در کنار زایندهرود)، و برخی دیگر را به نابودی کشاند و آینه کاریهای روی ستونهای عالیقاپو و چهلستون را از میان برد. وی همچنین دستور داد روی نقاشیهای نفیس داخل چهلستون را با گچ بپوشانند و نقاشان قاجاری بر روی آنها نقاشیهای خود را بنگارند.[۸]
تخریب برخی از بناهای صفوی از جمله ابنیه باغ سعادت آباد به دستور مسعود میرزا ظلالسلطان، در فیلم مستند بوی فروردین مورد بررسی قرار گرفتهاست.[۹]
شکارهای میانکاله
میانکاله در گذشته از طبیعتی بسیار غنیتر از امروز برخوردار بود و علاوه بر پرندگان پرشمار یکی از بهترین زیستگاههای پستانداران بزرگ ایران از جمله ببر خزر نیز بهشمار میرفت. ظلالسلطان در یکی از قشونکشیهای خود به میانکاله برای سرکوب دزدان و راهزنان که در این منطقه و جزایر آشوراده پناه گرفته بودند از شکار تعداد زیادی ببر، پلنگ، مرال (گوزن بزرگ)، قرقاول، گاو و گاومیش وحشی و تعداد شوکا (گوزن کوچک) خبر میدهد.[۱۰][۱۱] امروزه مدتهاست که نسل تمامی این جانداران به جز قرقاول منقرض شده و یکی از دلایل آن نیز همین کشتار عجیب ظلالسلطان و سپاهیانش بودهاست.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]
دوران مشروطه
عمارت مسکونی ظلالسلطان در میدان بهارستان تهران
پس از به قدرت رسیدن محمدعلیشاه ظلالسلطان با چندتن از فرزندان خود عازم اروپا شد.[۱۴] وی به امید حمایت مشروطهخواهان از وی و برکناری محمدعلیشاه گاهی کمکهای کمی به مشروطهخواهان میکرد. در روز بهتوپبستن مجلس توسط کلنل لیاخوف، خانهٔ وی (عمارت مسعودیه) در کنار میدان بهارستان یکی از محلهایی بود که مشروطهخواهان در آن سنگر گرفته بودند و به سوی قزاقان تیراندازی میکردند،[۱۵] که با مغلوب شدن مشروطهخواهان، خانه او و خواهرش بانو عظمی مورد هجوم و غارت قزاقان لیاخوف و سربازان سیلاخوری قرار گرفت.[۱۶]
وی در ۱۲ تیر ۱۲۹۷ در باغ نو اصفهان در گذشت و در مشهد[۵] به خاک سپرده شد.
ظلالسلطان، علاوه بر ترکی آذربایجانی ، فارسی و عربی، به زبان فرانسه نیز مسلط بود. او کتابخانهٔ بزرگی داشت و در آن کتابهای نفیس خطی جمع میکرد.[۱] تاریخ مسعودی به قلم اوست. او خود را مالک برحق سلطنت میدانست ولی پس از مرگ ناصرالدینشاه با این که مسنتر از مظفرالدینشاه بود به این دلیل که از مادری غیر قاجار زاده شده بود، از تاج و تخت محروم شد.
کشتار ببر مازندران او بعد از ورودش به میانکاله اقدام به شکار بیش از ۱۰۰ قلاده ببر کرد! که برخی منابع از شکار بیش از ۳۵ قلاده را ذکر کردند،همین شکار ضربه نهایی و اصلی بر انقراض ببر را وارد کرد.
او برای نشان دادن قدرت خود کارهای منفی زیادی انجام داد که تخریب کاخهای صفوی همچون کاخ هفتدست و کوشک آیینهخانه و عمارت نمکدان از جملهٔ آنهاست.[۲] ظلالسلطان در سرکوب بختیاریها و نهایتاً قتل حسینقلیخان ایلخانی عامل اصلی بود، چرا که تصور چنین بود که ظلالسلطان با همکاری بختیاریها قصد تصاحب سلطنت را دارد، لذا برای رفع این اتهام، دستور قتل حسینقلیخان را داد.[۳]
زندگینامه
سلطان مسعود میرزا در ۲۰ صفر ۱۲۶۶ (۱۵ دی ۱۲۲۸ خورشیدی) در تبریز زاده شد. پدر او ناصرالدینشاه و مادرش عفتالسلطنه از زنان صیغهٔ شاه و دختر رضاقلی بیگ غلام پیشخدمت بهمن میرزا برادر اعیانی محمدشاه، بود.[۴] چون از مادری غیر قاجار زاده شد به ولیعهدی نرسید. در جوانی حکمران مازندران بود و از سال ۱۲۶۲ حاکم اصفهان شد. در طول سالهای بعد، حکومت ایالتهای فارس، کردستان، لرستان و یزد نیز به او داده شد.
او همواره مایل به داشتن نیروی نظامی شخصی بود.[۵] بنابراین در اصفهان فوجهای نظامی با لباس و اسلحهٔ ارتش اتریش تشکیل داد و برای تعلیم دادن آنها از آلمان معلمهای نظامی استخدام کرد.[۶] ناصرالدینشاه که از خودسریهای ظلالسلطان در اصفهان بیم داشت، او را شبانه از تمام حکومتهای خود عزل کرد و تنها شهر اصفهان را برایش باقی گذاشت.[۵]
حکومت اصفهان و تخریب بناهای تاریخی
مقالهٔ اصلی: بناهای تاریخی تخریب شده توسط ظلالسلطان
فرمانروایی سی و چهار ساله ظلالسلطان بر اصفهان، با ویرانی بیش از ۵۰ اثر و بنای تاریخی و باغ ایرانی در پایتخت دولت صفوی همراه بود. شهر اصفهان که در روزگار اوج شکوه خود دارای ۱۳۷ کاخ، ۱۶۲ مسجد، ۴۸ مدرسه، ۲۷۳ حمام و ۱۲ گورستان بود،[۷] در دوره ظلالسلطان بیشتر شکوه و زیبایی خود را از کف داد. یکی از جهانگردان اروپایی در آن زمان نوشتهاست:[۷]
«متأسفانه ظلالسلطان از خیابان خوشمنظره و فرحآور چهارباغ مانند سایر آثار باستانی چیزی باقی نگذاشته، جدولهای سنگی را پرکرده و حواشی آنها را فروخته و نقاشیهای تاقها و دیوارها را هم محو کردهاست. جای قصرها و عمارتهای خالی صفوی را هم با ایجاد مزارع گرمک و خیار اشغال کردهاست.»
وی در مدت حکومت در اصفهان برخی از عمارتهای باقیمانده از دورهٔ صفوی را کاملاً نابود کرد، عمارتهایی مانند عمارت آیینهخانه (در کنار زایندهرود)، و برخی دیگر را به نابودی کشاند و آینه کاریهای روی ستونهای عالیقاپو و چهلستون را از میان برد. وی همچنین دستور داد روی نقاشیهای نفیس داخل چهلستون را با گچ بپوشانند و نقاشان قاجاری بر روی آنها نقاشیهای خود را بنگارند.[۸]
تخریب برخی از بناهای صفوی از جمله ابنیه باغ سعادت آباد به دستور مسعود میرزا ظلالسلطان، در فیلم مستند بوی فروردین مورد بررسی قرار گرفتهاست.[۹]
شکارهای میانکاله
میانکاله در گذشته از طبیعتی بسیار غنیتر از امروز برخوردار بود و علاوه بر پرندگان پرشمار یکی از بهترین زیستگاههای پستانداران بزرگ ایران از جمله ببر خزر نیز بهشمار میرفت. ظلالسلطان در یکی از قشونکشیهای خود به میانکاله برای سرکوب دزدان و راهزنان که در این منطقه و جزایر آشوراده پناه گرفته بودند از شکار تعداد زیادی ببر، پلنگ، مرال (گوزن بزرگ)، قرقاول، گاو و گاومیش وحشی و تعداد شوکا (گوزن کوچک) خبر میدهد.[۱۰][۱۱] امروزه مدتهاست که نسل تمامی این جانداران به جز قرقاول منقرض شده و یکی از دلایل آن نیز همین کشتار عجیب ظلالسلطان و سپاهیانش بودهاست.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]
دوران مشروطه
عمارت مسکونی ظلالسلطان در میدان بهارستان تهران
پس از به قدرت رسیدن محمدعلیشاه ظلالسلطان با چندتن از فرزندان خود عازم اروپا شد.[۱۴] وی به امید حمایت مشروطهخواهان از وی و برکناری محمدعلیشاه گاهی کمکهای کمی به مشروطهخواهان میکرد. در روز بهتوپبستن مجلس توسط کلنل لیاخوف، خانهٔ وی (عمارت مسعودیه) در کنار میدان بهارستان یکی از محلهایی بود که مشروطهخواهان در آن سنگر گرفته بودند و به سوی قزاقان تیراندازی میکردند،[۱۵] که با مغلوب شدن مشروطهخواهان، خانه او و خواهرش بانو عظمی مورد هجوم و غارت قزاقان لیاخوف و سربازان سیلاخوری قرار گرفت.[۱۶]
وی در ۱۲ تیر ۱۲۹۷ در باغ نو اصفهان در گذشت و در مشهد[۵] به خاک سپرده شد.
ارائه شده توسط : حسین ایزدی
در وب سایت : جم نما
ثبت دیدگاه برای این مطلب
نظرات شما عزیزان
هیچ نظری برای این پست ارسال نشده است
