ای که مهجوری عشاق روا میداری عاشقان را ز بر خویش جدا میداری ********** تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب به امیدی که در این ره به خدا میداری ********** دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن به از این دار نگاهش که مرا میداری ********** ساغر ما که حریفان دگر مینوشند ما تحمل نکنیم ار تو روا میداری ********** ای مگس حضرت(یا عرصه) سیمرغ نه جولانگه توست عرض خود میبری و زحمت ما میداری ********** تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم از که مینالی و فریاد چرا میداری ********** حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند سعی نابرده چه امید عطا میداری **********
معنی شعرای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست بیت۱- ای یار! ای معشوقی که برای عاشقانت دوری و هجران را جایز می دانی و آنها را از کنار خود دور می سازی.
بیشتر بخوان بیشتر بدان ساقیا آمدن عید مبارک بادت بیت۲- تشنه کام صحرای عشق را به جرعه زلالی از مهر و محبت دریاب چرا که تو خود نیز در این راه به خدا، امیدوار هستی. بیت٣- ای معشوقی که چون جان عزیزی دلم را ربودی و عاشق خود کردی! آن را به تو بخشیدم و حلالت کردمت! از دلم بهتر از من مراقبت کن. بیت۴- اگر چه تو خود روا می داری اما ما هرگز تحمل نمی کنیم که از ساغر باده ما، سایر همپیالگان بنوشند. بیت۵- ای مگس! بارگاه بلند مرتبه ی سیمرغ، جایگاه پرواز تو نیست، با این کار آبروی خود را می بری و ما را به دردسر و زحمت می اندازی. ای مدعی! درگاه معشوق، جای ریاکاران و مدعیانی چون تو نیست.(حضرت سیمرغ: آنجا که سیمرغ حضور دارد، جناب سیمرغ، بارگاه وقلمروسیمرغ) بیت۶- تو بر اثر گناه و تقصیر خودت از این درگاه محروم ماندی پس از دست چه کسی می نالی و برای چه فریاد می کنی؟ بیت۷- حافظ، همه به سبب خدمت خود، در نزد پادشاهان مقام و مرتبه می جویند، تو که هیچ خدمتی نکرددای، چرا امید عطا و بخشش داری؟
معنی بیت ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست بیت5: ای مگس! بارگاه بلند مرتبه ی سیمرغ، جایگاه پرواز تو نیست، با این کار آبروی خود را می بری و ما را به دردسر و زحمت می اندازی. ای مدعی! درگاه معشوق، جای ریاکاران و مدعیانی چون تو نیست.(حضرت سیمرغ: آنجا که سیمرغ حضور دارد، جناب سیمرغ، بارگاه وقلمروسیمرغ) * در متن دیوان حافظ به تصحیح قزوینی-غنی «حضرت» آمده است. در نسخ جدید چاپی «عرصه» آمده است.
بیشتر بخوان بیشتر بدان بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
تعبیر فال ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست اگر به توانایی های خود در انجام کاری شک دارید، قبل از شروع خوب فکر کرده و توانایی های خود را بسنجید. لازم است به عواقب عمل خود توجه داشته باشید و با ندانم کاری باعث رنج خود نشوید. نیتی در دل دارید که برای تحقق آن باید تلاش و پشتکار زیادی داشته و در طول مسیر نقاط ضعف و اشتباهات خود را شناخته و به دنبال برطرف کردن آن ها باشید.