«یا حَسْرَتی عَلی ما فَرَّطتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ»؛( سوره زمر، آیه 56.) «افسوس بر من از کوتاهیهایی که در اطاعت فرمان خدا کردم».
از امام کاظمعلیه السلام در مورد این آیه سؤال شد، فرمود: مراد از جنب اللَّه در این آیه شریفه، امیرالمؤمنینعلیه السلام است.( اصول کافی، ج 1، ص 145.)
و مراد از جنب اللَّه؛ یعنی اطاعت من اطاعت خداست، پس هرکه در اطاعت من تفریط کند از اطاعت خدا کم گذاشته است.( بحارالانوار، ج 4، ص 9.)
در خطبه غدیر رسول خداصلی الله علیه وآله نیز آمده و خود امیرالمؤمنینعلیه السلام فرمود: «أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَأَنَا بابُ اللَّه»
منابع:ِ ( اصول کافی، ج 1، ص 145؛ بحارالانوار، ج 4، ص 8.)
«منم جنب اللَّه و منم باب اللَّه». امام صادقعلیه السلام نیز در زیارت مخصوصه آن حضرت میفرماید: «وَأَنَّکَ جَنْبُ اللَّهِ و َوَجْهُهُ الَّذِی مِنْهُ یؤْتی»
«گواهی میدهم که تو جنب اللَّه هستی و نیز آن وجه الهی که از آن وارد میشوند».
از امام باقرعلیه السلام نقل شده که فرمود: معنای جنب اللَّه یعنی هیچ کسی از رسول خداصلی الله علیه وآله به خدا نزدیکتر نیست و نیز کسی هم از وصی رسول به رسول نزدیکتر نیست، یعنی در قرب و نزدیکی مثل جنب اوست.