معنی ضرب المثل خوشا چاهی که آب از خود برآرد

معنی ضرب المثل خوشا چاهی که آب از خود برآرد چیست؟

۱- یعنی به چیزهایی افتخار کنید که خودتان در به دست آوردنش نقش داشته اید!

۲- یعنی بالیدن به فضیلت های دیگران درحالیکه خود شخص از آن بی بهره است، سودی به حال او ندارد.

۳- معمولا این ضرب المثل را به کسانی می گویند که به ثروت پدری، موقعیت اجتماعی او یا شخصیت اطرافیانش می بالد و سعی دارد به وسیله اینها خود را نیز جزء آن به حساب آورده و برای خودش جایگاه و موقعیت به دست آورد. در این مواقع دیگران این ضرب المثل را به او می گویند.

۴- به کسی می گویند که سعی دارد با سوء استفاده از جایگاه دیگران در اجتماع، به موقعیت خوبی دست پیدا کند.

۵- معنای ظاهری ضرب المثل این است که یک چاه وقتی ارزشمند است که آب از درون آن بجوشد. چنین چاهی در نگاه اطرافیان قطعا ارزشمند است و مایه برکت! اما اگر آب چاهی خشکیده باشد و چیزی نداشته باشد، هرچقدر هم از بیرون به آن آب بریزی و پر کنی، فایده ای ندارد.

در معنای کنایی منظور از چاه بی آب، فردی است که از خودش هیچ استعداد یا توانایی خاصی ندارد و سعی دارد از داشته های دیگران استفاده کرده و آن را به خود نسبت دهد. اما چاهی که آب از درون آن می جوشد، کنایه از انسان سخت کوش و با استعداد و پرتلاش است که علم و ادب و دستاوردهای خودش دیگران را به تشویق وا می دارد نه داشته های خانواده و دوستان و اقوامش!

چه خوب گفته اند:

گیرم پدر تو بود فاضل

از فضل پدر تو را چه حاصل؟!

---

ارائه شده توسط : حسین ایزدی

در وب سایت : جم نما